O kierunkach rozwoju Kościoła
Na oficjalnych stronach portalu zostały opublikowane obszerne fragmenty synodalnego sprawozdania Biskupa Kościoła zawierające m. in. wizję kierunków rozwoju Kościoła na lata 2014 - 2020.
Sprawozdanie zawiera - oprócz podsumowania działalności Kościoła w ostatnim okresie - propozycję rozpoczęcia szerokiej dyskusji nad wizją kierunków służby Kościoła na lata 2014 - 2020.
Przedstawiona propozycja koncentruje się na zagadnieniach dotyczących: poziomu zaangażowania i uczestnictwa wiernych w życiu Kościoła, wyzwań duszpasterskich w pracy z młodzieżą, podjęcia głębokiej i rzeczowej refleksji nad tematami związanymi z ordynacją kobiet, szans i możliwości danych przez zbliżający się jubileusz 500. lat Reformacji, dostosowania działania Diakonii do obecnych potrzeb oraz prac nad Prawem Kościelnym.
Zwierzchnik Kościoła składa sprawozdanie z działalności Jednoty na każdym posiedzeniu Synodu Kościoła, najwyższej władzy w Kościele Ewangelicko-Augsburskim w Polsce.
Sprawozdanie Biskupa Kościoła - wiosna 2014 (PDF)
Fragmenty dotyczące przyszłości Kościoła:
"Chciałbym dziś przedstawić Wysokiemu Synodowi plan – wizję na kolejne sześć lat.
Po pierwsze, nie oznacza to, że nie wymienione obszary życia Kościoła są mniej ważne i zostaną zaniedbane. Po drugie, chcę wskazać na te sfery działania, na które powinniśmy położyć szczególny akcent przez kolejne sześć lat. Po trzecie, nie stawiam diagnoz i nie daję gotowych rozwiązań - jedne i drugie w pełnej ich formie należy wypracować. Chcę zachęcić wszystkich, byśmy razem podjęli trud szczególnego potraktowania właśnie tych przestrzeni Kościoła, nie zaniedbując pozostałych.
Kościół Ewangelicko-Augsburski w Polsce tworzy społeczność ludzi zaangażowanych i świadomie wierzących w Jezusa Chrystusa, gdzie zarówno osoby duchowne, jak i świeckie działają w poczuciu odpowiedzialności dla jego dobra. W takim Kościele wszyscy – zarówno dzieci, młodzież, dorośli czy osoby starsze – znajdują swoje miejsce. Realizując przykazanie miłości bliźniego i żywiąc szacunek dla każdego człowieka, Kościół otacza wszystkich swoich współpracowników taką samą troską.
Kościół posiada spójny i dopasowany system prawny, który umożliwia jego jednostkom efektywne i sprawne działanie. Kościół wykorzystuje wszystkie dostępne możliwości, aby w jak najlepszy sposób wypełniać swoje zadanie służby na rzecz bliźniego. Patrząc w przyszłość, nie zapomina też o przeszłości i swoim dziedzictwie.
Pierwsze: powszechne kapłaństwo wiernych
Czas najwyższy, aby świadomie zachęcać i dopuszczać wiernych do odpowiedzialności za Kościół, za diecezje, za parafie, w każdej sferze ich działalności. Zarówno w zarządzaniu parafią, prowadzeniu różnych grup parafialnych, organizowaniu aktywności, życia parafii, a kończąc na liturgii nabożeństwa – centralnego punktu życia zboru.
Chciałbym, abyśmy w najbliższych sześciu latach poprzez odpowiednie nauczanie, poprzez zmianę nastawienia duchownych, znacznie podnieśli zaangażowanie wiernych w życie parafii, diecezji i Kościoła. Chciałbym, aby wierny w Kościele był aktywny w swoim zborze, znając swoje powołanie i z radością je wypełniając.
Jeżeli nie włączymy wiernych do prowadzenia różnych elementów nabożeństwa, kościoły będą powoli pustoszały. To zaangażowani, świadomi swojego powołania wierni stanowią o sile i misyjności Kościoła w dwudziestym pierwszym wieku.
Drugie: praca z młodzieżą
Najbardziej narażoną na proces zeświecczenia jest bez wątpienia młodzież. Wchodząc w wiek nastoletni, człowiek nie tylko jest w okresie buntu, ale również kształtuje swój światopogląd. To od podjętych w tym czasie decyzji często zależą dalsze jego losy. Praca z młodzieżą staje się coraz trudniejsza i wymaga specjalistycznej wiedzy, poszukiwania ciągle nowych metod pracy oraz pełnego zaangażowania.
Chciałbym, abyśmy w ciągu najbliższych sześciu lat wypracowali takie systemy pracy z różnymi grupami wiekowymi dzieci i młodzieży, które pozwolą młodym ludziom, na ich poziomie wiekowym, brać odpowiedzialność za społeczność kościelną. Moim pragnieniem jest, aby każdy młody człowiek znalazł w parafii, w Kościele przestrzeń dla siebie.
Trzecie: ordynacja prezbiterska kobiet
Potrzebujemy głębokiej dyskusji teologicznej, w której zostaną podane argumenty zarówno przeciw, jak i za ordynacją. Powinniśmy znać dobrodziejstwa, które przyniosła ordynacja oraz problemy, które wraz z nią się pojawiły. Potrzebujemy określenia wszystkich możliwych konsekwencji związanych z ordynacją kobiet w Polsce.
Powinniśmy przeprowadzić w parafiach ankiety, które odpowiedzą na pytanie, czy parafianie będą gotowe przyjąć:
a) diakona bez względu na płeć
b) wikariusza – kobietę
c) proboszcza – kobietę
Po przejściu tych kroków, mając zgromadzoną w ten sposób wiedzę, Synod powinien podjąć decyzję o ordynacji kobiet.
Czwarte: Diakonia Kościoła
Powinniśmy jednak w najbliższej przyszłości zastanowić się nad kolejnym etapem rozwoju Diakonii. Obecnie stosujemy różne rozwiązania prawne w zależności od parafii i diecezji. Myślę, że czas zastanowić się nad znalezieniem takich rozwiązań, które ułatwiłyby działanie Diakoniom Diecezjalnym oraz Parafialnym.
Chciałbym, abyśmy do roku 2020 przyjęli właściwe rozwiązania systemowe, które uwolnią dużą dozę energii i spowodują kolejny etap rozwoju Diakonii.
Piąte: Dekada Reformacji
Główny nacisk obchodów Dekady Reformacji, oprócz naszego świętowania, sięgania do historii, musi być skierowany na zewnątrz. Jest to wielka misyjna szansa dla naszego Kościoła. Chciałbym, aby zarówno Parafie, Diecezje, jak i Kościół jako całość, znajdowały sposoby obchodów, które będą skierowane do całego społeczeństwa.
Szóste: Prawo kościelne
Dzięki wielkiej pracy wykonanej w latach 90. ubiegłego wieku, posiadamy spójny i zamknięty system prawny Kościoła. Czas jednak dokonać rewizji przyjętych rozwiązań oraz uporządkowania niektórych zagadnień. Myślę tutaj o trzech kierunkach dyskusji. Powinniśmy przedyskutować zagadnienia eklezjologiczne, a w szczególności teologię urzędu.
Powinniśmy wprowadzić rozwiązania, które wydają się niezbędne do tego, aby poszczególne jednostki kościelne mogły sprawnie funkcjonować. Należy również dostosować nasze rozwiązania prawne do zmieniającej się rzeczywistości prawnej państwa. Chciałbym, abyśmy za sześć lat zakończyli rewizję prawa, które pozwoli na sprawne działanie Kościoła jako całości. Byśmy, stosując wypracowane rozwiązania, minimalizowali nieporozumienia i konflikty.
Wszystkie cele i zadania Kościoła wynikają z nakazu misyjnego: mamy iść i czynić uczniami, chrzcić i uczyć tego, co przekazał nam Jezus Chrystus.
Musimy być przekonani o tym, że Ewangelia czyli Dobra Nowina jest potrzebna współczesnemu człowiekowi. U podstaw tego przekonania leży fakt, że każdy człowiek potrzebuje zbawienia oraz pewności, że Bóg w postaci Ducha Świętego żyje w nas i jest naszym przewodnikiem, pocieszycielem, obrońcą.
Bez takiej wiary Kościół, wypełniając różne zadania społeczne, charytatywne, kulturalne, przestanie być Kościołem, a stanie się jedynie jedną z wielu organizacji. Dlatego chciałbym, aby zaproponowana przeze mnie wizja stała się naszą wspólną, bo tylko wtedy ma ona sens."
bp Jerzy Samiec
Warszawa, dnia 25 kwietnia 2014 roku